Litnet

Suzette Kotzé-Myburgh kies haar top 10 rolprente van 2018.

"Die draaiboekskrywers het soms verander aan die chronologie, karakters saamgegooi en sekere aspekte onderbeklemtoon terwyl ander weer oorbeklemtoon is. Tog vorm dit ’n boeiende uitbeelding van die soort uitsonderlike talent wat mense boaan die gewildheidsleer plaas, terwyl die gepaardgaande roem en rykdom hulle net so seker tot ’n val kan bring."

"Die eerste deel van die film beweeg te stadig en kon ingekort gewees het, maar dit word mettertyd ’n boeiende ondersoek na liefde en familie."

"Die sterkste indruk wat die film laat, is dit waartoe die mens in staat is danksy vindingrykheid, toewyding, harde werk en – veral – ambisie en wedywering."

"Dis asof die hele span, van draaiboekskrywer en regisseur tot elkeen van die akteurs, saamgewerk het aan ’n atmosfeer van ingetoë onderbeklemtoning – en juis daarin lê die film se besondere trefkrag."

"Die Camino is eintlik soos die lewe: daar is nie ‘n regte manier om dit te doen nie, daar is net jóú manier om dit te doen. Op jou eie tyd en teen jou eie pas. Buen camino!"

"Maar hoewel die sentrale tema dieselfde is, word die films op uiteenlopende wyse aangepak, wat sorg vir ’n wye verskeidenheid – ’n besliste pluspunt van vanjaar se aanbod."

"Dit is tot groot krediet van die filmmakers dat hierdie verhaal sonder sentimentaliteit of romantisering vertel word, terwyl die eeue oue tradisie en statuur van Franse wyn hom sekerlik daartoe leen."

"Met ’n bootjie wat weke lank hulpeloos op die oseaan dobber (die wye skote uit die lug is angswekkend!), sou ’n mens ’n flou spanningslyn verwag, maar jou aandag word heeltyd geboei deurdat statiese tonele afgewissel word met naelbyt-aksietonele."

"As daar een ding is wat hierdie fliek ’n mens kan leer, is dit dat die Seksuele Rewolusie op meer as een vlak vooruitgang gebring het!"

"Die film is volgens Anderson geïnspireer deur die Japannese filmmaker Hayao Miyazaki en toon ook invloede van houtblok-drukwerk, wat sorg vir ’n visuele fees in selfs die lelikste omgewing. Veral die honde se lyftaal is ’n plesier van begin tot einde, met vermaaklike dialoog daarby."

"Ons leef in ’n tyd van broodnodige maatskaplike verandering, maar die keersy daarvan kan ’n humorlose politieke hiperkorrektheid wees – daarom waardeer ’n mens hierdie soort gepluk aan die kollektiewe stertvere des te meer."

"Lank lewe skrywers en hul verbeelding, en lank lewe filmmakers wat ons sinne betower!"

"As jy hou van ’n veelvlakkige drama, gaan kyk gerus hierdie een."

"Mark Felt is ten spyte van die stewige skeut heldeverering ’n boeiende drama wat aanbeveel word vir geskiedenisvrate en politieke diere."