Litnet

"Haar kop jaag, sy sien voor haar oë elke enkele takkie wat sy nog ooit geskilder het. Sy sien die irisse van haar kinders. Sy dink aan die verf in Juriaen se naels, sy wieg soos die lote van haar stingels, sy ruik die wortelsisteem van ’n raap, sy dink aan vader Frederik se mol in die blou water, sy dink aan haar eerste palet, sy wil oopbars van lewe soos ’n blomblaar in die son!"

Die prysgeld beloop R10 000 vir die eerste-, R5 000 vir die tweede- en R2 500 vir die derdeplekwenner.

"’n Tjoppie vir die pot" is voorgelê om Afrikaans te vier onder die tema "Kyk hoe ver het ons gekom". Dié inisiatief van PEN Afrikaans word ondersteun deur LitNet en moontlik gemaak deur Kruger Internasionaal Bate- & Welvaartbestuur.

"The village erupted in surprised praise. Somehow, the imagery of the entire police team, from the station commander to the most junior constable, picking up sand and wielding brooms, became a beacon of hope."

"She opens her eyes to a world without words for the pain and anguish that streams from her inner being into the emptiness that once was Sammy."

"Ek was in die motor op pad van die stad af toe ek hoor sy is in ’n hospitaal in Athlone, naby aan waar ek toe gery het. In die hospitaalkafeteria koop ek twee polfyntjies en twee vrugtesappe om dit saam te geniet. Toe ek in haar saal kom, besef ek hier’s ’n groot probleem. Daar is ses pasiënte in die saal en ek het net twee miserabele muffins."

"En daar is almal weer van vooraf op die randjie van ineenstortings. Oumie: 'Hulle gaan hom nou in Dunoon vermoor!'"

"My vrou het my oupa kort voor Kersfees van 1994 vermoor. Dit was in die HF Verwoerd-hospitaal in Pretoria."

"Die paradys van my kinderdae was gebou op die smart en verlies van ander mense. Ek moes seker drie jaar oud gewees het toe ek saam met my ma en my ouma en oupa uit hul ou skakelhuis in Negende Laan, Mayfair, na die nuwe buurt Triomf getrek het waar ons een van die pas geboude drieslaapkamerhuise betrek het."

"Elke paar jaar google ek Arthur Hollier se naam, maar sonder enige sukses."

"Dit was die jaar toe sy ’n weeskind geword het."

"Albei wette is streng afgedwing. Spioene is onder die burgers rondgestuur om te luister of hulle onnodig lag. Om hul getrouheid te toets, het die spioene dikwels die Laaste Grap vertel, en bewaar die burger wat dan nie op die regte manier lag nie!"

"Daar is liefde, dink sy, en dan is daar líéfde. Terwyl sy nog heimlik oor Joe gerou het, baie kere die sê-nou-maar-speletjie in haar kop gespeel het, was dit Leon wat haar liefde veilig gehou het ..."

"Die donker slaaploosheidskringe om die groot oë, die dubbelken, die ronde kop, die breë nek, die welige krulhare.
Onmiskenbaar hy.

Onmiskenbaar my pa."

"It is not easy, waiting for fair sailing weather, permanently watching for the winds to turn."

"Vir die Langenhoven Gedenkfonds, en vir almal wat Sagmoedige Neelsie onthou, was 2023 ’n groot jaar. Ons is dankbaar dat LitNet ingestem het om die jaar af te sluit met hierdie kompetisie wat deur die Langenhoven Gedenkfonds geborg is."

"Dit was net hel om met julle nuwe geld maandeliks te probeer betaal, maar daarmee het Loeloeraai se agterkleinseun my digitaal gehelp – die jongspan in die ruimte ken al die nuwerwetse tegnologie."

"Vir ’n kunsmatig-intelligente entiteit wat geprogrammeer is om byna alles te voorspel, het die konsep van verrassing soos ’n klein vonkie towerkuns gevoel in ’n andersins data-gedrewe wêreld."

"Dawid skakel die bedlamp af. In die donker van sy woonstelkamer is die steen ’n swart gat tussen sy vingers. Hulle sê ’n swartgat is ’n ster wat gesterf het. Aan die einde van ’n ster se lewe raak sy massa so geweldig groot dat dit uiteindelik in homself inval en inkrimp tot ’n klein swart gat, soos groot soos die palm van sy hand, so groot soos die steen."

"Dinge raak doodernstig en gans te militaristies na sy sin. Hulle’t hom selfs ’n MX404 in die hande gestop en gewys uit watter kant die straal kom, bid jou aan!"