Litnet

Mphuthumi Ntabeni read Vagabonds! by Eloghosa Osunde and interviewed them about the novel while attending the Open Book Festival in Cape Town. The two authors discuss the spirit of Lagos and other cities like Johannesburg and Cape Town, the invisibility of working classes, the tension between African and Western belief systems, and the lives of fictional characters.

"Ek dink nie 'skrywer' maak iemand ’n sukses nie. Dit is ’n vals identiteit. Ek is ’n man en pa en dit maak my ’n sukses. Ek is gelukkig dat ek soos Herman Charles Bosman (wat ook in die tronk was) kan skryf."

"Se dinges. As ’n mens heksdom bereik, sien jy dit vir wat dit is. Dalk het ek te veel Foucault gelees – dat diegene met mag diskoerse tot hulle eie voordeel skep, terwyl hulle hulle intensies verskuil. Soewereine magsmisbruik op die kleinste skaal."

"Ek wou nie predikant speel in die boek en vir almal vertel hoe moreel afkeurbaar vigilantisme is nie. Dis nie die doel met die titel nie, om vinger te wys nie. Dit sou vreeslik saai wees."

"Die onsigbare is so goed soos ’n ware verhaal vir my. Daar is nie navorsing wat hierin gegaan het nie, liewer belewing en inlewing. Ek weet hoe ruik skaapwol, hoe dit voel as ’n skaap jou kaal voet raaktrap. Feite is terloops. Ek weet in elk geval nie meer wat is waar en wat is verbeelde werklikheid nie."

Dana Snyman gesels in hierdie videogesprek met Johann Rossouw oor die geboorte van Seun en oor die raakpunte in hul onderskeie verwysingsraamwerke.

"Namate die bundel begin vorm aanneem het, het ek besef hierdie woorde omvat op verskeie maniere wat my bedruk, bedroef en bekommer rondom al die sosiopolitieke kwessies wat ek hier bo genoem het en hoe dit ons persoonlike verhoudinge beduiwel."

"’n Storie op die silwerskerm bereik ’n mark wat die boek nie noodwendig sal bereik nie. Die feit dat al hoe minder mense boeke lees, is hartseer maar waar. En daar is stories wat eenvoudig met daardie wyer mark resoneer. Ek dink Die dekonstruksie van Retta Blom is so ’n verhaal."

"Ja, lesers gaan dinge raaklees wat nog nooit in die media gedek is nie." Stefaans Coetzee kuier saam met Nicole Engelbrecht, skrywer van die blitsverkoper, Sizzlers: The hate crime that tore Sea Point apart.

"We felt that editing the mass of content down to a collection of gems would be a great curated read. We believe it to be powerful (so many parents, not gurus, sharing their experience and wisdom), and we see the trends of what subjects people are concerned about daily. We could and might still publish 10 books. There’s that much."

"Terselfdertyd besef ek ook om te lewe is om pyn te hê, en om pyn te hê is om te lewe."

Theresa van Baalen praat oor die drie Sanri Steyn-stories wat onlangs in nog ’n Sanri Steyn-omnibus gepubliseer is. (En as jy inligting oor Theresa soek met die oog op die derde kwartaal se literêrenavorsingsprojek, kyk ook hier!)

"Die liewens van bryn en swat South Africans is alternative history. It is soes om te vra wat van as apartheid nooit geëindig hettie. Gan narie Cape Flats toe, dai sal jou vraag antwoord."

"Op die oomblik het ons twee en ’n half honde."

"Ek het besluit om my wedervaringe as vertaler en tolk in Afrika as hooftema te gebruik omdat dit my oor die jare toegang gegee het tot baie interessante feite en gebeure."

"Idees vir stories is oral om ons." Die derde kwartaal is die kwartaal waartydens leerders navorsing oor die letterkunde of oor sekere skrywers moet doen. Met die oog hierop vind Naomi Meyer by Fanie Viljoen uit wie hy is.

"Sankind lees die wind is ’n bundel kortverhale gebaseer op tradisionele Sanstories. Dit is oorspronklik neergepen deur Gideon Retief von Wielligh, broerskind van Voortrekkerleier Piet Retief en eertydse landmeter-generaal van die ZAR. Wendy Maartens het dit pas vir kinders verwerk."

"[Die bundel] het spontaan ontstaan uit ’n gesprek wat ons albei laat besef het hoe lekker dit is om herinneringe aan reise op te roep. Veral die reise wat, sê maar, skeefgeloop het, het met die tyd snaakser geword en lekkerder om oor te vertel."

"Is die bediening iets anders as om woordkuns in ’n veelheid van vorme te bedryf? En kan ’n mens dit werklik sinvol in Afrikaans doen sonder om darem so ’n bietjie Afrikaanse letterkunde te lees?"

"In sy 15 jaar as joernalis het Coetzer mense in die polisie ontmoet wat hulle lewens toewy aan hulle werk, ten spyte van nepotisme, politiese inmenging en min resources."