Litnet

Terry Terblanche is sestien jaar oud en deel ’n gedig met LitNet.

"Vincent van Gogh het geel verf geëet. Hy het vas geglo dat geel ’n gelukkige kleur is en dat as hy dit gaan eet, hy van binne af gelukkig gaan wees. Ek het nooit gedink dat iemand so ongelukkig kan wees dat selfs die idee om die mure van jou organe geel te verf sodat alles beter sal voel deur jou kop sal gaan nie."

Terry Terblanche is sestien jaar oud en deel ’n gedig met LitNet: "5 woorde                  
Is al wat ek by jou wou hoor ..."

Hein Brits, a high school learner, shares a poem with LitNet:
"From a young boy on a horse
Still riding life, the racecourse"

Kyk hier wie die gelukkige wenners van LitNet se Skole-skryfkompetisie saam met Fanie Viljoen is. Wenners ontvang elk R3 000 en ’n boekpakkie met die komplimente van Penguin Random House SA.

"Ons daag jou uit! As jy een van ons wil wees, sal jy Annien elkeen van daardie name op die papier noem." Lees Cate-Lynn de Jager se "Groepsdruk", wenner van LitNet se Skole-skryfkompetisie met Fanie Viljoen in die Graad 10–12-kategorie.

"My seegolf breek teen die sitplek voor my. Eric kyk my vies aan." Lees Mirali Hoekstra se "My genesing", wenner van LitNet se Skole-skryfkompetisie met Fanie Viljoen in die Graad 8–9-kategorie.

"Voorheen was alles blou 
nou sit ek vasgevang 
in Corona se tragiese 
klou!"

Terry Terblanche Botha is sestien jaar oud en deel hierdie gedig met LitNet se lesers.

Terry Terblanche Botha is sestien jaar oud en in graad tien. Hy het ’n gedig vir LitNet se Kuberklas Kreatief, die ruimte waar skoolkinders se skryfwerk gepubliseer word, geskryf.

"My naam is Jeanne-Marie Koekemoer en ek het hierdie indrukke ’n paar weke gelede, wat soos ’n ander leeftyd gelede voel, geskryf."

Jeanne-Marie Koekemoer, ’n sestienjarige leerder van Hoërskool Stellenbosch, deel haar gedagtes oor die kunste en haar lewe in die tyd van COVID-19.

"Jou voete los diep spore in die grond ..."

"Die donker nagte wat jy in jou bed lê en jouself aan die slaap huil, dis dit wat ons laaste bietjie hoop gesteel het, hoop vir vrede, hoop vir geluk. Nou kom vou die donker om ons en hou ons vas."

"Die dag was grou en almal se gemoedere swaar."

"Maar aan watter kant van die tralies staan jy?"

"Voor ek weet, sit ek in jou grootwordhuis. Dis nou ’n verlate, oorvol stoorkamer, maar die houtmeubels dra nog die reuk van heimwee."

"Is ons, sonder masker of pretensie, dan nie genoeg nie? Hoekom probeer tieners groot wees en ander se drome navolg? Dra grootmense dan nie maar net maskers nie, of kom jy by ’n punt waar jy die masker weggooi?"

"Die feit van die saak is, as ons drie nie onwettige vlugtelinge op ’n luukse skip was nie, kon ons dalk nou duisende mense se lewens gered het. Om nie eers te praat van ons eie lewens nie, maar hoe red jy iemand wat nie verdien om gered te word nie?"

"Toe die polisie in die skemerte inry, bly Thebo en ek daar staan. Ons luister na elke ritsel, elke voëltjie wat fluit en hoor die nagmerries weergalm."