Tyd-skryfkompetisie: Inskrywings XIII

  • 3

Hier verskyn die dertiende, en laaste, lys inskrywings wat vir LitNet se skryfkompetisie "Tyd" ontvang is. Drie kontantpryse van R500 elk is op die spel. Die kompetisie het reeds gesluit.

Inhoud

Chante April
Jani Gerber
Bianca van der Walt
Annami de Heyer
Caroline Guder
Alastair van Huyssteen
Henry Albert Higgins 
Charleine Collins
Maryna Joubert
Eliza Koch 
Johan Heyns
DM Heyneke
Jaomi Zeeman
Tanya Pieterse
Ronel van Schalkwyk
Frieda Esterhuizen
Sumari Burgers
Gerette Lötter
Kobus Erasmus
sjtiervlei2018
Gwendolynn de Jager
C-J de Beer
Tlotliso Martin Ranthimo 
Katleho Borole 
Ndabenhle Siphesihle Mthembu
Llaka Tshesane 
Gerrit Cronjé


 

Chante April

Sekondedief

Genadeloos en vinnig,
saggies verdwyn jy
Toe jy vooruitgaan en floreer
my hier agter laat
’n gevange van die oomblik
’n nagedagte van wat was
Toe jóú naam geloof was
En myne vergete
Jou tik-tok word die ritme van die stadslewe
Wat die aarde verniel
Wat die mens nietig maak

Maar die dele van my wat oor was
Wou steeds skryf oor jou naam,
oor jou prag:

                                                                                       Tyd
                                                                                       peil voor uit
                                                                                       wag op nie mand
                                                                                       die tik-tok is ge na de loos
                                   maar toe geef lik vir fou te soos ek al die pad lank jou fou te
                                       ver geef het en die se kon de wy ser se voor beeld ge volg het
                                   nie te rug ge kyk het nie maar is dit nie snaaks hoe tik-toks
                                                                                        in jou ge heue ge stoor
                                                                                        kan word maar die
                                                                                        toe koms is
                                                                                        ’n ab so
                                                                                         lu te
                                                                                         ?


 

Jani Gerber

tempus

haar hele lewe lank loop sy
            sonder huiwering stoot sy voort ...
                        bly die twaalfuurkompas haar ware noord
                                    soos  (sy)
                                                gister
                                                            van
                                                                        more
                                                                                    skei

speel sy die noord-en-suid spel met my:
dié kringloop omsingel my hele bestaan –
sal sy vrygewigheid stort of in ’n oomblik van waan
my van droom én van wens wil beny

en soos sy vandag van oormôre skei
skenk sy geboorte en pleeg sy ook moord –
al stoot die twaalf-en-sesuurkompas haar voort
                                                                        loop (sy)
                                                            ook
                                                die
                                    pad
                        saam
            met
my


 

Bianca van der Walt

Slegs een minuut

Almal dink daar is tyd
maar daar is nie

meisie wat wag vir ’n liefdesbrief
familie wat probeer vasklou
aan hul laaste minuut saam

1 minuut
60 sekondes
60 000 millisekondes
60 000 000 mikrosekondes
60 000 000 000 nanosekondes

so vinnig verlaat die gees ’n liggaam
word iemand vir ewig getrou

almal dink daar is tyd
nóg ’n minuut
maar daar is nie
baie gebeur in een minuut


 

Annami de Heyer

Die gesig van tyd

Lagplooie,
die verlede se beelde
op ou mense se gesigte
gegraveer.

Iets van die verlede
gesien in die hede.
Meer lag as huil,
ou mense sal jou leer:

lewe is kort,
té kort.

Sien, nie net kyk.
Voel, nie net vat.
Luister, nie net hoor.
Proe, nie net soen.

Vrees is ’n dowe beskrywing
van opwinding!
Die toekoms?
Sal ons ooit weet ...

Dood,
al wat tyd waarborg.
Geluk,
al wat jy waarborg.

Moenie vergeet
twee, twintig, tagtig, tyd.
Ou mense weet

die lewe is kort
te kort.


 

Caroline Guder

Chronofobie

Waar kom die grys vandaan
my kollageen tot niet gegaan
erosievoor op my voorkop
cholesterol het my are verstop

Laurika sing die tyd stap aan
vlieg eerder teen die spoed van lig

Gister was ek jonk
vandag sonder vonk

Carpe diem - gryp die dag
Voor skoppensboer dalk laaste lag.


 

Alastair van Huyssteen

die opstanding

ek het gesien hoe al die sterre verstik
stukkend-snikkend
met nie eens ’n sprankie van ’n kans
om in enige uitspansel uit te span, of dalk te dans
toe ek maar net probeer het (met bysiende oë)
om van binne my venster af, sonder ’n raam
na buite uit te kyk na wat die hel aangaan

luisterend na klanke vanuit Rome 
kwetter-ketter voëls met spierwitte vere en kru gebeure
gans en al onbekommerd 
oor die dowwe beat van trance-musiek
draaiend in my kop se dop
gemeng met grys gedagtes sonder sterrestof
dalk darem tog so ’n ietsie van die maan
                           
en toe het spoke vanuit die vorige en volgende tyd
vanaf ver verby anderkant verby
die ongesiende buitekant van alles
bloedsuipend nadergesluip
meeste groen soos marsmannetjies (met spatsels rooi om die mond)
ander weer ’n soortvan goddelike pers
soos parsgetrapte moerbeie, varsgetrap op huilig-onheilig grond 

’n paar het vir my gelyk soos parende bye 
verwronge passievolle lywe
met bypassend bygesigte
wat ronde dolosse
tussen die oorblywende stukke
van voorheen doelgerigte sterre
gooi, rondgooi, en vang. En dan laat val

wat hulle dan toe ook daar en dan vervang
met vierkant-dobbelstene vanuit ’n stil casino 
’n klooster met geen vensters nie
waarvandaan hulle afkyk met ellelange verkykers 
wat omgekeerd ook digterby kon kyk
vanaf Sionsberg se top, doelloos sonder enig dolos
sonder selfs ’n Beatrix of ’n Liesbet om op hul lydensweg te lei

dit het vir my gelyk of hulle ook wou kyk
hoe Dawid en Bathsheba 
hulleself silwerskoon probeer te was
maar ongelukkig soos herte in dorre streke, waterloos alleen met sement se stof
uit sakkies waarop Nieu-Bethesda gekoppeld staan
omraam met dowwe logos van uile
om dit so te verkoop alvorens tyd verby sal gaan

en toe word almal gil-hartig met kaartjies uitgenooi
vir ’n ewignag se maal, sonder tyd of plek vermeld
maar met beloftes van nimmereindigende sonde
opgedien te word elk volgens eie smaak 
terwyl spys-besprinkelde spesies
van outer space
kwylend buite sal wag om ook saam te kan kom

ek het geskuil agter sewe sterrelstelsels
maar met
dertien periskope
wat aan langerige radar-apparate gekoppel was
is ek om ’n draai beloer 
deur ses uile wat, sonder om oog te knip, verby my kyk
op soek na ’n ander lyk, Een met onvoldoende sonde 

’n verdere dosyn uile was in twee gedeel 
wat almal onophoudelik
vir ewig en ewig vanaf ewig tot in ewig 
my onverstand uitgelag en beswadder het 
met eindelose donker fladder
om die (toe nog steeds effe verligte) maan 
van alle verdere lig en tyd te buit

toe het van ver agter 
die heel verste sterre-gapings
vlerke vlietend oop of toe gevou 
en na dit alles het ek met erg verdwaalde ore iets gehoor:
wesens met ellelange wimpers het gefluister tot by die heel laaste luister 
Hoe lank nog word hierdie stukkendnag onteer?
Of word dit einde laas vir alle tyd ontseer?


 

Henry Albert Higgins 

Alewig om en om (tyd)

Alewig wentel ons om die son
Seisoene wissel so om en om
Alewig draai ons om ons as
Dag na dag is tyd aan ge pas

Tyd se formaat bly alewig akkuraat
Maar tyd maak ons alewig laat
Tyd se tempo maak ons dit haat
Alewig voel tyd te min of te veel
Alewig voel tyd te lank of te kort

’n  tydelike tydstip in ’n tydperk
’n alewige gegroet in die kerk
Almal soek alewig meer ure
Maar nie die duiwel se vure


 

Charleine Collins

Aspoester se skoen

                                                  12.geen rus    
               waarom.11                 geen lewe             1.net een lyn
            het ek die post          geen centre meer           tussen als wat mooi
                naïef-eerlik         ek’s net skuld en sonde       was by jou en my
         het my shrink laat val      waar's my God                  een nota oor ’n lank
           voor jou woede      toe raak ek van my kop af        verloopte pyn
                  uitgestal                  ex re et ex tempore               2.’n sin van seer
             by die winkel.10     op daardie oomblik mal!            oor hom en my
        verduidelik en                            2                                     en alle probeer
  moenie vir my lieg                          X                                     tot liefdesvrede
 is jy lief vir hom                              52                                    vlieg weg verdwyn
 en enigsins vir my                            X                                    3.dekades se bou
in die motor.9                                    7                                        herbou liefde rou
   asseblief stop                                  X                                        baklei stiltes stry
   jy martel my                                  24                                      is by ons lewens
sien nie dat ek ly                                                                       se kruispad verby
 die dag was erg                  W            •             O                       4.jy ondervra oor
 ek is nou op                                                                               alles wat ek dink
ek smeek vir jou.8                              S                                      elke oomblik      
dis a middernag                                                                       heeldag al my voel  
       ek is klaar                                                                           elke plek en uur
            gaan met ’n                                                                 5.beskuldig skree
           hoofpyn slaap                                                           skimp bars los  
                  badkamer.7                  6.kombuis                     slaapkamer 
                    waar was jy                 hoe het jy                  en op straat                    
                      met wie en             oor hom gevoel            dat almal hoor
                       hoekom laat       beslis nog al die tyd       hoe sleg ek is                  
                  ek bid help my        hoekom het ek iets           geen mens
                   begin te gaap         van ’n wond gelees         kan dit verduur
                                                  wie kan jy tog wees     


 

Maryna Joubert

Son seën

elke oggend wag ek vir die son
om my te groet
om seën te kry
wag ek vir die son
om my te troos
om my  holtes uit te voer 
my te voed met warmstraal-kos
wat net ek die reuk van ken
dan laatdag gaan ek weer
vir nog


 

Eliza Koch 

Time

Time is an incredible thing, 
it goes tick tock tick tock. 
Sometimes it lets you win, 
sometimes it lets you work.

It's timeless moments like these, 
when you feel the cool summer breeze. 
It's hot as hell,
then suddenly you don't feel well. 

Your stuck in the moment, 
and try to get distant.
You feel a bit lost, 
because you’re stuck in your past. 

Your sitting beside someone, 
that is quite special to you. 
Then your smiling like an idiot, 
and listening so carefully and diligent. 

You’re listening to all the sounds around you, 
you’re listening to nature itself. 
You’re listening to the sound of unhealth, 
and you realize how far time has brought you. 

For a while you stop thinking about your past.
You’re thinking about your next task. 
You’re trying to plan out your future, 
and suddenly you’re woken up by your mother. 

It was all just a dream, 
but it seemed so real. 
It felt like walking on a beam, 
to keep my balance, but fall and then just not heal. 

I actually wish it was real, 
a bit more love to feel. 
With that certain someone sitting beside me, 
but in real life he sees right through me. 

I'm trying really hard, 
to move on. 
Although I'll always have him in my heart, 
with a blink of an eye he'll be gone. 

Love is a crime, 
it takes a lot of time. 
It's two people that combine, 
but the most important thing needed is the time.


 

Johan Heyns

Kleinwees se onthou

Wat ek die meeste van my kleinwees onthou,
is die winteraande om ’n kaggelvuur,
ek van Totius, en Jan FE Celliers geleer,
hoe om op my knieë te gaan voor die Heer.

As ek my oë toemaak hoor ek weer my pappa vra,
my skrywerskind kom sit op my been,
dra weer een van jou rympies aan my voor;
Laat ek weer die towenaar hoor.

"Lank terug was daar ’n man wat kon toor,
eendag het hy sy toorstaffie verloor,
toe begin hy begin stories skryf,
om kinderhartjies te verbly."

Maar die tyd het nie stil gestaan,
ek moes meer van die regte lewe leer,
begin verstaan het van Eugène Marais se seer,
hoe mens in die somer ’n winternag se koue kan voel.

As kind het ek ontvlugting gaan soek,
in die bladsye van ’n boek,
daar was Immelman en Dalene Matthee,
min slaap en koue koppies tee.

Soveel skrywers het hulle merk op my gemaak,
mag my woorde ook ’n ander se hart aanraak,
mag hulle my ook onthou,
soos vir NP van Wyk Louw.

Wat ek die meeste van my  kleinwees kan onthou,
is die sterre wat so helder oor ons skyn,
ek van Totius, en Jan FE Celliers geleer,
geleer om stil te word voor die Heer.


 

DM Heyneke

Gleuwe

’n Millisekonde is die hede –
dit is die skarnier tussen die toekoms en die verlede.

Met die sekondewyser se skuif 
word die hede in die verlede se geskiedenis-argief afgeskryf.

Hoe jy jou ook al kasty,
onherroeplik verby, 
is die verlede, met al jou dade en woorde inbegrepe.

Tyd kan jy nie uitleen, 
daarvoor is teruggee geen.
Jy kan dit nog aan iemand gee, 
maar in ruil kan jy niks vergelyk daarmee.

Dit is jou kosbaarste besitting, 
daarmee stel jy jouself tot ’n ander se beskikking.
Dit is jou lewenstyd 
– dit is die risiko – 
daarom koop die tyd goed bereken uit.

Verby is die verlede 
– dit is die skarnier op die hede – 
en dit is vinnig vergete.
Die toekoms kan ons nie vermy, 
dit snel ook na die verlede, so digby, verby.

Die skrikgedagte: hoe groter jou verlede, 
des te kleiner jou toekomstige hede.
Daarin lê groot verleenthede: 
al daardie ongebruikte geleenthede.

Daar is egter nog ’n toekomstige hede: 
jou besige lewe is vol potensiële gelaaide tydgleuwe: 
met elke sekonde tik oomblikke swanger aan wonderbare moontlikhede.

Ons is hier net ’n wyle – almal soekers op reis na ons permanente verblyf –
terwyl hierdie tydjie ook ongesiens verbyskuif.
Let wel, ons word vir ’n wyle aan mekaar geleen,
elkeen se lewenstyd ingeperk tussen twee datums op ’n steen.

Ons is almal maar net bywoners op die planeet: 
al te maklik word ons tyd saam deur ander so maklik vergeet,
daardie dag wanneer ons die Jordaan teen die einde alleen moet oorsteek.


 

Jaomi Zeeman

Die oond

Wimpers skroei as
die warm deur oopgemaak word om
die baksel te bekyk.
Wat groen koring was
staan uitgerys
tussen die elemente,
klein krakies wat op die bokant
uitstulp
:  die resultaat van ’n gemaal en -meng,
van kundige kniewerk.
Hier en daar
met ’n toetspen prik,
dan met ’n doek toemaak  –
die stapelvoedsel
vir nog
’n maal.


 

Tanya Pieterse

Relatief

In haar skoot is nege baar-dra maande te lank
maar die kleine vra uitstel voor hy die buitegevaar aanskou
en om net nog ’n rukkie te bly waar sy my veilig toevou   

Die twaalf van leer, herhaal, weer, onthou
is vir leerling soos ’n berg leeftyd van aanhou, uithou
vir familie snel dit te gou

Dan breek die laaste jaar, hoe kan ek dit vashou, stop
en prulle jeug juig asseblief vlieg, hardloop
my vryheid vat nou te lank, ek wil my van alle bande stroop  

Jonk, grootoog blink, leef voluit elke dag
daar is te min ure in ’n dag
soveel om te verken, verower, vermag

In wit gewaad beloof sy vir ewig tot die dood ons skei
In oranje pak smeek hy asseblief nie vir ewig
want dit beteken die dood vir my

Knobbelhande wil vasgryp en vra net nog ’n bietjie bly
ander smeek waarom vat Jy so lank
om my hieruit te bevry

Lewenstoer eis beplan, bespreek, beraad
dan begin die langverwagte opgewonde reis
wasig kyk gryses terug en waarsku “pasop vir tyd se verraad” 


 

Ronel van Schalkwyk

Die kortarm bly op tweeuur staan

ouma se bedford-muurhorlosie
lê verwerp in ’n coca cola-krat
verniel in die klam skadu van ’n
uitgerafelde persiese mat
waar ek eens met my stomp vingers
krulletjies kon teken
en my eerste lomp treë
op egalige slae kon bereken
nou is dit weggesit vir g’n beter dae
en rotte maak hulle nes in die klop van my vrae
die ritme is weg
haar drome vir my stom
die aangeplakte goue arm van haar knielende figuur krom


 

Frieda Esterhuizen

Droogte

In die volheid van ons somer saam

het die sekel jou kom haal

nou net nog halwe stoppels daar

kaal
        bar
              somersdroog
                                    vaal       


 

Sumari Burgers

Dance

Dance!
Dance, my darling!
Dance!
Go round and round!

Turn till tomorrow comes!

Darling, don't dare
slow down.

Turn,
twirl,
quicker!

For the quicker you spin,
the quicker you fly,
the sooner he'll be here.
And we will twirl, 
dance!
So dance my darling! Dance.
So that soon, 
soon we can dance.
Dance,
Together. 


 

Gerette Lötter

Wagters

Die kerkklok en ek
mis jou.
Eenuur
tweeuur
terwyl die nag glip,
drieuur
snags.
– Hoor dan hoe
roep
die langarm en ek –
En ’wyl die maan
aan
’n hemelruim knaag,
rangskik ek my bede
want die galm van die klok
trom
steeds ’n ritme
op my hart
een
            twee
                        drie
                                    vier
wag
            ek
                        nog
                                     hier


 

Kobus Erasmus

In die tyd van toetsing

In die toets van jou menswees
kry dit gestalte in die tyd van jou wese,
is dit ’n instrument met ’n kompliment.

Dis jou keuse om vasgevang te word in die tydelike,
om ’n subjek in situasie te wees
en dan ’n gat in die niksheid te word.

Geen mens hoef vasgevang te wees in sy tydelike omstandighede.
Die toets is juis om jou uit te suiwer,
om jou uit te lig bo jou tydelike omstandigheid.

Deur die metamorfose kom die fases,
kan die bose oorwin word
met die goeie!

In die kompleksiteit van menswees,
ontrafel die omstandigheid en kry die
oneindige eindproduk gestalte.


 

sjtiervlei2018

Tik tok

die getik van die klok teen die muur
bring soms gedagtes van jou en ’n verlore uur
wat so vinnig verbysluip, soms bring dit angs
van verlore tydsdruppels sonder opvangs

net gister het ons nog die boompie geplant
vandag staan ’n reus aan die tuin se rand
ma, pa
dié is al Helen
op die kant van die huisie sit ek stoksielalleen

ek kyk oor die randjie van die klipsteen geberg
heimwee en wonder sit diep binne terg
van waar ek sit hoor ek 
tiek ... tok
dis die gepraat van my ouers se oue
muurklok


 

Gwendolynn de Jager

om te begin

die jare stap al hoe vinniger aan
mense kom en gaan
ek het ook
gegaan
toe jy weg is
het ek
vir so lank as wat ek kon
gebly
maar
toe ek nie meer asem kon kry
het ek geweet
dis tyd om te gaan
iewers baie ver oor die see heen
en hier
en nou
in die steeds vreemde land
waar die mense ’n taal praat
wat my ore sukkel om gewoond te raak
vind ek
uiteindelik
stil oomblikke
van rus
en ’n bietjie vrede
wat my laat hunker na nog
nog van die verdwyn-in-die-groot-massa
nog van die ek-hoef-nie-nou-dit-en-dat-te-doen-nie
of so-en-so-te-please-nie
nog van net wees
stil
hier
op my tydelike plek
tot ek gereed is
om my goedjies
wat al hoe minder
en minder
word
(want dis tog net goed)
te pak
in ’n tas (of twee)
en terug te beweeg
weer oor die see
na my
plek
daar
waar
jy
te lank al
nie meer is nie
en
weer
te
probeer
om te begin


 

C-J de Beer

Sing
Saggies hier in my oor
Dalk in jou falsetto
Dalk nie
Ek gee nie om nie
Net nie Tailor Swift nie
Dalk een van daai Italiaanses wat jy ken
Daai enes wat maak
Dat ek net die heeltyd aan jou gesig wil vat
Ek belowe
Hierdie is dalk net liefde
Ek sien jou met my hande
Ek weet waar alles pas
Kop na skouer
So verskriklik stadig
Wanneer laas het die wêreld uitmekaar geskeur?
Wanneer laas het jy van ’n berg geval?
Verewig partykeer
Verewig
Hande sterk nou
Gedra aan hierdie woorde
Die res kom daar
Aanstap, rooies
Sê ek
Die son op jou rug
En jy sê
Terwyl jy jou hand uitsteek
Hy kom more weer terug


 

Tlotliso Martin Ranthimo 

The Grim Reaper

I could recycle dictionary definitions like a mime
make them rhyme
but what is time
forget a two cents this is my dime

As per construct time is an infinitely linear expression of progress measured by a calibrated circular ruler
On its arms it runs around in circles and yet it quantifies forward progression
the membrane between death and you
for us time is borrowed life
for him it has no meaning
it puzzles me
it's arms stretch boundlessly
with no distinct beginning or end

over the passage of time ...
we love, we lie
we snooze we booze get high and then
we live and we learn
we trust then we burn
we ache and get high again
we lust and we yearn
we take what we don’t earn
we burn but never learn
we get drunk again
flowerless like a fern
we don't produce fruit
instead we buy brutal fruit

then we die
maybe the fabrics of time are renewed by constant death
you get your loan(life)
when time favours you no more (you die) it infests a new host (new birth) like a parasite
maybe its finite and there's an accountant making sure it doesn’t go to waste

those that know you least say the future is not promised
they ignore your love for repeating horrors
for instance
every night at more less this instant (2:45am)
i sink into a sadness
it feels like quicksand but slower
sometimes i scream
sometimes i cry while screaming
last night i punched a hole through the wall
tomorrow i will dip my pillowcase in salt lake
i will cling on to that Jägermeister like mother's left nipple
to me happiness was always rare and fickle
but still you reap, you and your sickle
for you are Father Time the tax collector
the Grim Reaper
Martin is still typing ...


 

Katleho Borole 

The Heavy

Dear mo …
Dear mo …
To whomever it may concern
It’s been years now
I have tried to tame it
Keep it in the darkest corner of my subc …
but I can’t
It has taken over
I breathe fire now

Blissful boy joy drips down your brow in
the form of a heavy sweat after a day well spent,
with your friends catching sunlight like butterflies
and hoping the memories don’t fly away.
What is this but childhood blissful boy
Vaseline on your face
the shiniest specimen in this place.
Don’t lose your smile blissful boy
don’t let it be taken away from you
don’t …

Dear monster in my closet, closeting my fears
graveyards are birthed under my heavy eyelids
I haven’t slept in days
anyways, I just turned 17 today
well it’s new years so it was more like a side note
Time though
It’s funny, how the sands in my hourglass keep
falling ever so violently like asteroids
but never shatter the glass
only shatter my smile and the memories we had

Boy, I warned you
Where has your bliss gone
dangling from where your smile once hung
You are losing your essence with every passing
second
All alone, catching darkness like butterflies and hoping
the memories will stay this time.
What is this but the passing of the hourglass
and you, getting buried beneath the sand

I’m 19 and mom shows me this photo album
where we all lived once
and I smile
for the passing of time has not killed my dreams
the memories I have still intact at the seams
I see a picture of myself, face smothered in Vaseline
and for a moment, the room becomes a time machine


 

Ndabenhle Siphesihle Mthembu

On the stove top

Holy fires burn in Hell
In these abodes Above
We are baptized with Water
In these abodes Below
We are baptized with Fire

Like the Water
The Fire purifies
For the death of body
is Water's delight
For the death of mind
Is Fire's cleansing night

So boil me slowly
On a low heat
In sweet first communions
of Confirmation
For I know The Spirit is kind
Cook me to Perfection
On the stop top of Time. 


 

Llaka Tshesane

Time 

I wonder how long it is going to take
I wonder if it is even going to end
I wonder if I still have it in me,
The patience to wait a little longer
To swallow this lump in my throat and live on.
For it does not go away
This pain I drown in drugs and alcohol
It does not die out.
Shouldn’t you heal all wounds, dear Time?
Shouldn’t I have long forgotten what this pain feels like?
Shouldn’t I be not afraid to love by now?
Or not be ready to die?
Why should you be so constant yet changing?
You keep returning after every doom,
With the same hours and durations
Can you easily die like the memories you snatch?
You are useless to keep when you do not take the pain away.


 

Gerrit Cronjé

Pa

Pa, jy was 30 toe ek gebore is

Daar in Middelburg (Kaap) waar ek in die visdam gespeel en saam met Enoch in die tuin gewerk het

Pa, jy was 35 toe die ram my omgestamp en die rot my vinger gebyt het

En jy my getroos het daar op die plot in die Noordwes

Jy was nog nie 40 nie, Pa, toe jy die mense van Kutlwanong en Odendaalsrus begin gesond maak het

En daardeur ook in ons behoeftes voorsien het terwyl ek en Conrad in jou kantoor rekenaarspeletjies gespeel en saam met jou rooibostee met suurlemoensap in gedrink het

Jou plaas en jou geliefde beeste was altyd daar

Jy het 45 geword daai jaar wat ek en Conrad saam op hoërskool was

Jy het ons altyd onvoorwaardelik en onverskrokke ondersteun (ook toe ons met verdere studies en prakties besig wag)

Op 55 het Conrad getrou en jy het 60 geword die jaar toe Christili gebore is

Op 62 is jy gediagnoseer

Op 63 het ek die eerste keer in dekades vir jou gesê dat ek jou lief het, Pa (al het jy dit geweet), en Pa, jy het in jou deurmekaargeit gelag toe ek jou die eerste keer sedert my kinderdae soen

Met my laaste soen, jy steeds 63, was jou liggaam en jou lippe al koud

Nou is ek 34, al meer as die helfte so oud soos jy was, en ja, Pa, die lewe is maar ’n asem lank

 

Lees ook die vorige inskrywings:

Tyd-skryfkompetisie: Inskrywings XII

Tyd-skryfkompetisie: Inskrywings XI

Tyd-skryfkompetisie: Inskrywings X

Tyd-skryfkompetisie: Inskrywings IX

Tyd-skryfkompetisie: Inskrywings VIII

Tyd-skryfkompetisie: Inskrywings VII

Tyd-skryfkompetisie: Inskrywings VI

Tyd-skryfkompetisie: Inskrywings V

Tyd-skryfkompetisie: Inskrywings IV

Tyd-skryfkompetisie: Inskrywings III

Tyd-skryfkompetisie: Inskrywings II

Tyd-skryfkompetisie: Inskrywings I

 

  • 3

Kommentaar

  • Reageer

    Jou e-posadres sal nie gepubliseer word nie. Kommentaar is onderhewig aan moderering.


     

    Top