Litnet

"En jy weet, en ek weet: 'The show must go on.' No matter what. Al wou ek skree: 'Hoe de hel kan ons aangaan? Weet julle dan nie?! Crystal is dood.' Maar dis nie wat jy sou wou gehad het nie."

"Dis uiters braaf vir ’n jong man om deur die mond van ’n 70-jarige vrou te skryf. Maar dit werk, want soos Scheepers tereg sê: 'Elke mens se storie is ’n epiese gedig … as jy weet hoe om te luister.'"

"Die groot man met die sagte stem en nog groter hart."

"In effek gaan dit ook oor die verlies van beheer oor jou lewensituasie waaroor jy nog altyd beheer gehad het – beheer wat jy eintlik as gegewe aanvaar het, maar waarvan jy eers die ware intense impak besef as jy dit nie meer het nie."

"My hart breek. Vir almal wat werk verloor het – letterlik in ’n japtrap – die laaste paar dae."

"Ons beweeg al nader daaraan om volksverhale as Suid-Afrikaans te sien, en nie geëien en gekaap deur een kultuurgroep nie. Dis universeel."

"Maar ná die film by die fees gewys het, het Molly se kleindogter na my toe gekom. (Sy het nooit haar ouma ontmoet nie.) En sy het vir my gesê: 'Ek het nou my ouma ontmoet' en ons het mekaar omhels. Dit is beter as enige toekenning."

Antoinette Louw het pas 'n toekenning as beste aktrise by die Kaapstadse Internasionale Filmfees ontvang. Sy gesels met Naomi Meyer oor haar rol in die film An act of defiance.

"Alhoewel Jaco Jacobs se boek ’n jeugroman is, is die film vir beide kinders en ouers. Almal kan met die storie en emosies identifiseer en word daardeur geraak. Dis ’n storie oor lewe en dood, en veral hoop."

Ontmoet die drie susters wat mekaar van voor af in Amper in die Vrystaat moet leer ken. Amper, Vrystaat was die wenner van Beste Debuutproduksie by die Vrystaatse Kunstefees 2015, is pas vir vyf Fiësta-toekennings genomineer en is binnekort by Die Boer in Durbanville en die US Woordfees in Stellenbosch te sien.

Wat is Antoinette Louw se #litnetwoord2015?

"Want ons kan en ons het die talent. Ons hoef vir niks terug te staan nie."

"Gemors in onderwys is soms ingewikkeld, meneer Griebenhau, en kom soms uit ’n lang geskiedenis wat selfs 1994 voorafgaan. Ook is dit duidelik dat die huidige stelsel, gebaseer op “uitkoms”, glad nie gewenste resultate lewer nie."