hy wat voortdurend sukkel om te kies
staan tussen twee euwels te schreeu
eers snuif en drink, dan brul
in die vakuum waarin sy probeer om te slaap
sy brein geteister soos Khayelitsha
enige Woensdag in enige somer
nou spreek hy lukraak kennisse aan
via WhatsApp en Facebook
hy gee geboorte aan die akoestiek van nuwe pyn
sonder om te weet wat hy van haar wil
presies steek hy sy slingerbene voor hom
hartseer opgeklop tot verwoestende baslyn
in die jaar voor haar geboorte
is vermyding reeds vastgestel als ’n stoornis
nou is dit net wag tot sy ontwaak
rig haar hande op na die hemel toe
netjies afgewerk met die knolletjies
die rou rande is al jare lank geskud
sy beeld nog slegs ’n verflenterde foto
in ’n skewe versplinterde raam