Litnet

Foto: Canva.com

vanmiddag krap
vanmiddag krap die bolug 
die wind se hare deurmekaar 
ry die verwarde wolke holrug 
soos ’n sinkplaatgrondpad 
dwarsoor die lankmoedige landskap 
van die Bo-Karoo se vaal 
regoor die veld se gepotmerkte rug 
ek weet nie meer met sekerheid 
waarheen hierdie hemelweg lei nie 
ek hoop hy bring my veilig huis toe 
na ’n lang, vermoeiende dag 
wat my hier benede 
onnodig rondgeruk het 
my behoorlik blikners gery het 
sodat die salpeter wit 
op my flanke uitgeslaan het