die nukkerige wind ruk
aan my dun sambreel — ek skrik
wanneer dit omstulp
tot ’n swart groteske tulp
laf laat ek los want dit smag
na die swart turf van die grag
waar dit ’n swaan word dié keer:
kil sif die reën op my neer
- Leiden
Litnet
ISSN 1995-5928Ingesluit LitNet Akademies
Stormnag
0
- 0