Sies kollega, jy stink ten hemele!

  • 0

Fotobron: Pexels.com

Liewe leser, vandag gaan ek vir jou ’n storie vertel wat my goeie vriend Tiens vir my vertel het en wat hý weer by ’n ander vriend gehoor het. Dié vriend was jarre der jarre gelede ’n professionele soldaat. Sy naam was Tiens.

 “Daardie jare was daar ’n rofie (die spreektaalwoord vir ’n nuwe lid van die Staande Mag of enige nuwe dienspligtige) in die weermag,” begin Tiens die storie vertel wat sý vriend vir hom vertel het. (Laasgenoemde se naam kan ek glad en geheel nie onthou nie; dit kan wees dat Tiens dit ook nooit genoem het nie.)  

“Dié rofie se naam was doodgewoon Pieter Koen (Tiens se vriend en dié se kollegas het dit eenkeer toevallig op Pieter se geboortesertifikaat gesien, hoewel laasgenoemde nie daarvan bewus was nie). Pieter het egter daarop aangedring dat sy naam die Duitse Peter Kühne was.

“Niemand in ons bungalow was egter Duits nie en ons het dus nie eens moeite gedoen om hom op sy Duitse ‘naam’ aan te spreek nie. Buitendien het ons nie tyd vir sy aansitterigheid gehad nie en het hom dus op sy werklike naam aangespreek: Pieter. En as ons nou dik die diekens in vir Pieter was, het ons hom sommer Piet genoem. Ons was dikwels die joos in vir hom, hy was maar ’n eienaardige ventjie. Erg snobisties, dié ‘Peter Kühne’.  Seker ook dié dat hy nie regtig in die weermag kon aanpas nie en kort ná sy basiese opleiding weg is. Watter rede hy aangevoer het, het niemand geweet nie. Nie een van ons het geweet waarheen hy verdwyn het nie, en ag, om die waarheid te praat: ons het nie werklik belanggestel nie.”

Tiens vertel, liewe leser, dat hulle veral gedurende dáárdie winter vetvies (Tiens se woord — sulke taalgebruik pas nie in mý woordeskat nie) vir Piet was.

“Piet,” vertel Tiens, “was maar ’n koulike ou. En soos dit nou maar in die weermag gaan, het die ouens wat eerste ná ’n lang dag se stowwerige werk by die storte kom, ál die warm water uitgestort. Piet het verder die hebbelikheid gehad om ’n verskriklike draaikous te wees. Net mooi niks kon hom haastig maak nie. Hy het dus altyd laat by die badkamers gekom wanneer daar geen warm water meer beskikbaar was nie. Boonop het Piet in elk geval nie veel trek in ’n gestort gehad nie, wat nog te sê ’n koue stort. Gedurende die somer kon Piet dit nog sluk, maar toe word dit die onlangse innames — dit was die kolonel se woord vir die nuwe rofies — se eerste winter in die weermag.” 

Piet het sy koulikheid en sy draaiery behou. Hy het so een of twee keer dapper in die koue water probeer stort en toe die stryd gewonne gegee. Dapper is een ding, maar yskoud is yskoud! Maar billikheidshalwe moet ’n mens sê, Piet hét darem ’n poging aangewend om so bolangs in die wasbak te was, érg bolangs. Maar, vertel Tiens, vertel sý vriend, ou Piet het besluit: bokker dit, wat te erg is, is eenvoudig te erg!

Piet, liewe leser, het dus meer as ’n week lank nie in koue water gestort nie. Trouens, Piet het glád nie ’n poging aangewend om op enige manier skoon te kom nie. Tiens se vriend en sý kornuite het hulle skelm plan om elke aand ná werk warm water by die kombuispersoneel in die hande te kry, ’n staatsgeheim gehou. Alles het immers sy prys — selfs warm water. Niémand, wat nog te sê Piet, het van die heerlike warm geweet waarin Tiens se vriend en sy pelle elke aand gestort het. 

Aanvanklik het niemand agtergekom dat Piet nie meer so vars ruik nie. As ’n mens egter so tien dae ver van water van enige temperatuur wegbly, begin jy naderhand ten hemele stink.

Een aand besluit Tiens se vriend en dié se vriende dit is tyd vir Die Groot Vergadering waartydens hulle die besonderhede van Operasie Bring Piet tot Ander Insigte sou bespreek. Die plan was in wese bittereenvoudig. Piet het uit ’n gesin van geheelonthouers gekom sodat dit vreeslik eenvoudig sou wees om hom onvas op sy voete te kry.

Een Vrydagaand ná ’n besonder harde week nooi Piet se kollegas hom saam kroeg toe. Dit het nog nooit vantevore gebeur nie, en Piet het behoorlik onder die aandag geblom. Hy was uiteindelik een van die manne! Na nét twee biere het Piet sy gewone stugheid verloor en vrolik saam met die ander drinkers om die kroegtoonbank begin babbel. Een ná die ander het die rofies aangebied om vir ou “Pieta” nog ’n bier en nóg ’n bier te koop. Almal het swaargekry om nie te laat blyk hoe erg die stank was wat soos ’n swaar kombers om Piet gehang het nie. Teen 00:00 was Pietatjie so vrolik dat hy ernstige ondersteuning nodig gehad toe die manne begin huis toe gaan.    

“Kom Piet”, sê iemand in die bondel, “dis slapenstyd.”

“Mar… mar ons k…kuier dan nou so lekker!” stribbel Piet teë.

“Nee, kom. Ons is al poegaai gekuier.”

Toe Piet teensinnig probeer opstaan, tuimel hy onmiddellik grondwaarts. Dit kos vier manne om sy slap lyf by die bungalow te kry en in die bed te stop. Hy snork al voordat sy kop die kussing raak.

Tiens vertel sy vriend het skaars aan die slaap geraak toe van sy bungalowmaats hom kom wakker maak met die nuus dat Piet diep in droomland verkeer en dat hulle plan reg was vir die uitvoer van stap twee. Piet het so hard gesnork dat die ander rofies nie eens nodig gehad het om besonder sag te werk nie. Een, twee, drie het hulle Piet met sy bed en beddegoed en al in die yskoue swembad gefoeter. Almal, behalwe Piet natuurlik, is dadelik terug na hulle beddens toe. Almal het voorgegee dat hulle vas aan die slaap was.

Dit het Piet twee uur gekos om al sy goed uit die yskoue swembad gevis te kry. G’n wonder dus dat Piet nie in ’n alte sonnige bui was toe hy uiteindelik in die vroeë oggendure terug in die bungalow kom nie. Piet het goed geweet niemand het geslaap nie en het in vreemde tale vir almal vertel presies wat hy van hulle dink. Dit was vanselfsprekend niks vleiends nie.

“Ja maar, as jy daai stink bas van jou gewas het, was dit nie nodig om jou in die swembad te smyt nie. Loop nou wéér met so ’n stink bas rond en ons blickxsem jou weer in die swembad! Gahôr!!

Liewe leser, Piet, agge ... weerman Kühne het gahôr. Kort daarna was die rofies se basiese opleiding verby en Pietatjie het op ’n dag soos mis voor die son verdwyn.

Niemand het hom gemis nie.

 

 

  • 0

Reageer

Jou e-posadres sal nie gepubliseer word nie. Kommentaar is onderhewig aan moderering.


 

Top