burning bright

  • 2

          ’n bars wat van my beitel af
          dwarsdeur die sterre loop (NP Van Wyk Louw)

jy bestuur deur die nag
jou motor ’n blink
vaartuig op die styx
onderweg na die eindpunt
van die aarde

in jou hoofligte brand
die vlieënde kandelare
van laaste iceberg rose

jou voorruit ’n uitsig
op die suiderkruis se spiese lig
iewers gloei die oë

van bengaalse tiere
en geskubde pangoliene
oor die ganse aarde ’n krans
van koors en vuur

jou venster is oop
een hand op die stuur
een hand daag die wind van God

jou radio sein deur die eter
’n nuusflits op repeat: die hamerslag

op slag wat alle dinge breek wat eens
ontsagwekkend simmetrie
en verbintenis was

 

Lees al die Mondig-gedigte hier:

Mondig

 

 

  • 2

Kommentaar

  • Susan,
    jou beitel verwoord die vervlietendheid van lewe, skoonheid en verhoudings deur die uitsterwing van tiere en pangoliene en "die krans van koors en vuur" aangrypend. Dankie

  • Reageer

    Jou e-posadres sal nie gepubliseer word nie. Kommentaar is onderhewig aan moderering.


     

    Top