Litnet

Foto: Canva.com

Laaste reis  

Wanneer ek eendag die doodsvallei betree 
Sal ek my na my komvandaan toe haas 
Oor die Piekenierskloof en 
langs Algeria se afdraai verby, 
tot by Sanddriff en die Wolfberg. 
My gedagtes sal verby 
Klawer kronkel 
en by Vanrhynsdorp vir ’n lafenis stop 
voordat ek die Knersvlakte aandurf … 
Die Knersvlak sal ’n blommetapyt voor my uitrol 
met malse gousblom- en botterblomkleure. 
Ek sal verby Nuwerus en Bitterfontein kronkel, 
vir ’n oomblik onder ’n doringboom gaan rus 
voordat ek die laaste grens oorsteek 
Die Groenrivier. 
My oë sal die pers vygies teen die rante streel, 
Ek sal teen die klipplate uitdans 
saam met die koggelmanders en dassies; 
ek sal uintjies grawe en bokhorinkies en koenebies pluk 
en roosterkoek bak in ’n asbosskerm. 
My vuurtjie se gloed sal die aandlug weghou 
Wat ’n swart kombers oor Okiep se rante vou 
terwyl ek vir die laaste reis 
my teen die koue opkrul 
in ’n matjiesgoedhuis. 
Dan sal ek slaap. 
Ek sal wakker word en dink, 
die wêreld lyk vir my dan half-bekend … 
Ek sal in ’n plaat blou sporrie gaan lê 
en ek sal weet: 
Die hemel was nog altyd net hierso 
In Namakwaland gewees.