Katmens

  • 3

Foto: Canva.com

Katmens

Dit kom by my op 
wanneer ek my bril neersit 
en my elfuurtee drink 
dat wanneer die kat deur die venster glip 
om sy geheimsinnige togte te onderneem 
en die dier met die terugkom 
’n voëlkarkassie aan my voete lê, 
gaap en hom in die stoepson uitstrek 
asof hy nooit êrens heen is nie – 
niks anders oorbly as dankbaarheid nie dat daar midde-in 
my tam, geloogde, beperkte, geordende lewe van 53 jaar 
nog die belofte van ’n elementêre wildheid lê, 
bruisend, fier en rats, 
’n mag so natuurlik dat geen wet of regulasie 
dit kan beheer nie. 
Gedenk tog die voëls wat sterf 
wanneer katte snags gaan swerf.

  • 3

Kommentaar

  • Reageer

    Jou e-posadres sal nie gepubliseer word nie. Kommentaar is onderhewig aan moderering.


     

    Top