Inkpenliefde
Oor logge woorde val ek neer
en stamel-stotter keer op keer;
om nie te praat van handjies vat,
daai is nou die harde pad.
Nou hoe gemaak ter elfder uur
as die volmaan deur my venster tuur;
dis dán wat ek my sê kan sê,
as die liefde so lekker in my inkpen lê.
Kommentaar
Puik, nostalgiese gedig.
Ja Anzé ek stem. Puik Andries!
Dankie Anzé!
Pragtig!!!
Oulike gedig, Andries. Lekker om te lees 😊
Dankie Margaret
Dankie Carma
Aan LitNet, dankie vir die plasing.