Foto: Canva
Skimme
daar was nooit baie mense nie
slegs skimme op waterlose plekke
wat gedryf het op winde wat verby waai
die paar mense was kosbaar, naby mekaar,
terwyl die skimme slegs skaduwees was
wat nie saak gemaak het nie
ons weer
was sorry vir alles
wat verkeerd gegaan het
wat ons nie kon help nie
paadjies was vol duwweltjies
strate was verlate leeg en stil
ek mis jou, jy wat my gebaar het
te midde van die hel
die hoogwater, met seebamboes
wat so uitgespoel het
terwyl stilte ’n geraas was
die kinders op die bus
’n gespot was
om my in ’n hoek vas te keer
sodat ek moes veg, vir alles
skuil en wegkruip, vir alles
in die berge en die vlei
waar die voëls vir my gesing het
dat alles eendag sal regkom
as ek eendag hier wegkom
wat gebeur het sodat ek vandag
my dood verlang
na die voëls se gesing
in die vlei, in die berge,
die duine en die see
terwyl skimme dwaal om skimme te bly
ek en jy is nog steeds lewendig
al is jy al lankal dood
jy is nog hier by my,
Mammie
Kommentaar
Diep mooi is die sielswoorde hierin kundig vasgeknoop.