Liefde is ... Inskrywings (VI)

  • 3

Hier verskyn nog inskrywings wat vir LitNet se skryfkompetisie "Liefde is ..." ontvang is.

Inhoud:

  • Christo Meyer
  • Karien Martinson
  • Nikita van den Heever
  • Hendry Kortje
  • FG Buitendag
  • L-Morgan Cooper
  • Nicolette Fouldien
  • Evelyn van der Merwe
  • Elsa Malan Olivier
  • Elizabeth Arends
  • Wendy Anthonie
  • Maritza du Preez
  • Christopher Pedro
  • Corne Fourie

 

Christo Meyer

Liefde is ...

om laataand in bishop lavis
op ’n trein te klim
en na denkbeeldige gesigte
op die leë sitplekke te staar
op pad na jou valentyn
wat in bonteheuwel bly
omdat die verlange na haar
’n vlam aansteek in jou hart
dis wat liefde is

om koes-koes tussen die koeëls
van bendes deur te loop
en skelm aan jou valentyn
se kamervenster gaan klop
omdat haar pa jou geweeg
en te lig bevind het vir sy dogter
dis wat liefde is

om ure aaneen
in haar bruin oë te kyk
oor haar wang te vryf
en haar te soen
en niks behalwe soet woordjies
in haar oor te fluister
dis wat liefde is

om deur polisielede
wat haar pa ontbied het
hardhandig in ’n vangwa
geboender te word
en later tussen misdadigers
in ’n sel gaan lê
en droom van ’n beter toekoms
vir jou en jou valentyn
weg van treine
weg van stasies
weg van bendegeweld
dis wat liefde is ...


 

Karien Martinson

Liefde is ...

’n Troupant – blou en skor – in die bos
                          daar waar die somer hang
Teen herfs knak hy haar vlerke los los
en bang word sy in haarself vasgevang.

Sy woorde
swart-lanfer-skoenlappers
breek haar oë oop
haar dae gedoop in smart

Kneus haar verlê vere mooi,
hoe maklik vryf die kleure af
op haar sidderende vel
lilapers        diepblou        skelrooi.

Argeloos
dansend in ’n perfekte pirouette
het hy gekom
teen die silwer silhouette
sy dolk geslyp
en in die bister
hom probeer vergryp aan haar lied.

Maar in haar donkerste uur
vind sy vir die eerste keer haarself
En in dié heuninglig
Ontvlug sy die kou


 

Nikita van den Heever

Liefde is...

Die Liefde het sy eie voorafbepaalde pad,
en soms ondervind jy dat die Liefde jou vooruit hardloop:

dit teer die pad waar slegs ’n oorvleueling van digte bosse eens was,
en neem jou kaalvoet op ’n
onbekende en ongekose reis
lankal voor jou uitgestrek.

En dit is hoe jy weet
wanneer dit bedoel is om te wees.
Dis wanneer jy nie self die keuse maak nie,
maar wanneer Liefde die keuse namens jou neem.


 

Hendry Kortje

ons is tweesaam!

al die ander het hulle knap gedra
maar jy toring hoog bo almal uit!

saans in sagsnik skrede
huilend hard oor vergete verlede
troos die vat aan jou vel
met my pen se huilende akkoorde 
skryf ek my treurlied se woorde
(wat wankelend waak)
oor die bitter aalwyn wat my skemerhart braak

geweeg maar te lig bevind
wei ek in wenende weemoed
verspeelde kanse deur out of step-lewensdanse
het ons skreeuend laat steun en ons skelwoordgedreun
in onritme laat verval
(dis hoekom ek nou wankelend waak)

maar
dit moet ek jou vertel van die algehele hel
waarin ek my bevind het toe jy mý gevind het

ken jy die hartseer huil van die hadida?
sulke kras skreeupyn het druppend gebloei
teen die afgebreekte muur van my siellose snikke snags
in my middernaguur was jy tog net hier
jy was die kuur van die treurtier
ek was gedryf tot net duskant verlorenheid

en toe ...
saggies en teer was die geroep
ritselend deur my herfsblaar se leef
het jy polsend gekom
in lief se reaksie het beide gebeef
totdat hortende asemhaal ons roete bepaal
teen die tydlose toring van taanvrye toekoms
jy troon gewis bo almal uit, my Lief

die naam van die Here is ’n sterk toring
die regverdige vlug daarin en word beskut

jy is my sterkste toring ... en ek noem jou Persevering Love


 

FG Buitendag

Katastrofies

Smeulend sag
Soos Hiroshima in die nag.

Onverwags maar verwags
Het die roulette sy tol geëis.

Die bom het elke greintjie van my vernietig
Die koeël my hartklop beëindig.

Want almal weet liefde is roulette
’n Bom wat jou lewe met pyn kan besmet.

Om gepynig te word kies mens steeds
Met die hoop om hierdie keer
Dalk
Net te kan oorleef.

Maar om te vertrou
Weer en weer
Sal veroorsaak dat jou hart disintegreer.

Liefde is pyn.
Maar dikwels maak pyn
Jou hart meer rein.


 

L-Morgan Cooper

Liefde is: iemand wat saam jou veg 
Iemand wat saam jou lag en huil
Iemand wat nie te skerp oordeel
Iemand wat jou menswees soos hulle eie koester

Liefde is: een wat praat en een wat luister
’n Bron van hulp en troos
Die somer wat die winter uit jou siel dring

Liefde is: iemand wat jou die lig laat sien deur die duister
Iemand wat "onmiskenbaar" verander aan jou siel
Iemand wat in ’n briefie iets besonders met jou deel
Iemand wat aanvaar wie jy is en waar jy vandaan kom

Liefde is: ’n plek waar jy beskerming vind
’n Baken, eindloos en teer

Liefde is: iemand wat ongetwyfeld daar sal wees
Vandag, more en vir ewig daarna
Deur elke winter, donker nag, storm en reën


 

Nicolette Fouldien

Liefde is ’n melodie

ek fluister vir jou ’n liedjie
op wieke van die wind
hopend dat die melodie
jou hart se oor sal vind
liefdeswoorde van verlange
dwaal vroetelend deur jou hart se gange
ek ontbloot my hartsgeheime
in note onhoorbaar sag
’n liriek wat sê
ek sal vir altyd op jou wag
dit bereik ’n crescendo
ek verhef my solo sang
duidelik kom die boodskap
jou hart het dit ontvang.


 

Evelyn van der Merwe

Liefde is ...

Die skryf van jou naam met skulpe op die strand
onderstreep met die palm van ’n sagte hand
(in die bosveld) teen die stam van ’n soetdoringboom
met boomgom ons foto en ’n hartjie omsoom

Jou gelaat geskets in spierwit spoelklip
(in die spruit aan wal) met grassade perfek ge-vierkantraam
op my siel se blad, noteer ek jou naam
met liefdeskodes wat ek en jy verstaan

’n Gevoel van die reënwoud se misvloer klam
waar twee rye voetspore hoog daarbo hang
en in ’n wattebed van groen-groen mos
afgeëts – dubbelharte styf vasgevang

Jou wentel om my gedagtekern
waar ek wandel deur intieme hartsgange
laat ek tone-trippel ’n krummelstreep
van gevoelens en diepe hartsverlange

Jou portret grof uitgegriffel
teen my hartkamer se muur
waar die vlammevers voortdans
in ons warm liefdeskuur

Die aanhoor van jou ritmiese stem
en verdrink in saffierblou van jou kyk
sonder woord of gebaar net verstaan
die praat van die hart wat liefde ken


 

Elsa Malan Olivier

Liefde is ...

.... om te lewe, te lag, te glo, te vergewe
Jouself op ’n vreemde ander planeet te begewe
Jou hart op ’n bootrit te stuur op ’n oop storm – see – oseaan
Die hemel elke dag te sien sonder om dood te gaan

Daai eerste soen – knieë wat skielik nie weet wat om te doen
Jou hart was nog altyd myne – op dit kan ek steeds roem
Tye saam – onvergeetlik
Jou arms om my – nog net so begeerlik

Ons vat nog hande – stap nou stadig – ouderdom maak ons waardig
Jy steeds vir my mooi en nog meer geloofwaardig
Ons glo nog altyd onwrikbaar in mekaar
Ons liefde bly altyd daar en ongelooflik raar

Pille, brille poeiers en pyne
Na alles bly jy nog my beste medisyne
Sal mekaar se vreug en laste dra – al word ons lyding swaar
Nooit ophou om God se hulp te vra

Elke jaar saam jou word beter en ek meer seker
Die liefde is goed en vul jou menswees-beker
Hoe meer jy gee – hoe meer sal jy ontvang
Maak nie saak van ouderdom, kleur of rang


 

Elizabeth Arends

Liefde is vorme van lig

In hierdie duist’re grys mis
van onsekerheid,
onder die strawwe skadu’s
van veroordeling,
deur die dralende newels van
te veel
ter wille van en
heeltemal te min syn
(en samesyn)
durf ek nie
opgee meegee ingee.
Eerder van binne sterk gesmee
óp
sodat ek – wanneer die donker op sy nagste is –
die lig hóóg kan hou
as ’n soeklig wat
nimmer verflou
as ’n skans teen als wat
my wete wil doof
as ’n vlam met tonge
wat die laaste onsuiwerheid oplek
as ’n fakkel wat eindelik
triomfeer en dan
as ’n kompas - vir jou
wat séker die rigting roep:

O, kom dan nou
net een tree nog …
(en nόg)
na hier waar ek stralend
bly wag
totdat ons sáám
vry kan wees en helder
én lig.


 

Wendy Anthonie

Liefde is moeilik om met woorde aan te raak
selfs Van Gogh se kwas sal meesterlik faal
onsigbaar portret van emosie gemaak
’n woordeskat-ramp wat deur jou grysstof maal

Liefde is ’n Saul met geen tikkie sig
wat jou laat strompel oor klip en rant
tog baai dit jou nag in sterrelig
as jy moeiteloos voortstu oor dein en sand

Liefde is die Suiderkruis wat kantel
as jy jou kop skuins draai vir ’n kus van die maan
maar in sy plek omswagtel in Adamsmantel
proe jy die nektar as sy lippe oor joune gaan

Liefde is ’n spookkitaar wat soet melodieë tokkel
Jou sinne bekoor – met jou kop bly smokkel


 

Maritza du Preez

Verlief

In daardie soen vermurwe ek,
saam met jou lyf se lyne,
die spitsword van jou ken.

Wil ek my toekombers ...
aan jou lag se strelende
vingerpunte raak.

Vintage portraits smeulend
vanuit jou oë se ylblou kyke haal
Onverpoos voor jou hart se poorte waak.

Want jý, skryf die poetry ...
wat my lyf ’n lovesong maak.


 

Christopher Pedro

Soos die uurglas begin loop
Kan geld nie die liefde koop
In die begin is ’n verhouding een groot plesier
“Cupid” word met sy pyle gestuur
Sjokolade, blomme en soene word uitgedeel
Met wyn en sagte musiek wat in die agtergrond speel
Daarna begin dinge in die slaapkamer opvlam
Sonder om die toekoms te beplan

Totdat die uurglas half begin raak
En die sjokolade en soene nie meer so lekker smaak
Want die dame is swanger
En die kêrel word al banger
Die paartjie wil nou mekaar se koppe afbyt
Want al twee is bang vir die verantwoordelikheid

Die uurglas lê nou al kwart
In die verhouding is daar net pyn en smart
Beide ouers forseer die paartjie om te trou
Vanweë die swangerskap het al twee nou berou
Daar is geen toekomsdrome meer oor
’n Huwelik met ouerskap lê nou voor

Die uurglas loop nou letterlik leeg
Want die getroude man kan nie meer rondbeweeg
Die vrou kerm en gooi verwyte
So neem die man net meer verkeerde besluite

Die uurglas het toe letterlik gestop
Want die huwelik het finaal geflop
Alles het te vining gebeur
En die egpaar se harte is bitterlik seer
Die arme kinders moet daaronder ly
En boonop by ’n enkelouer bly

Die uurglas laat die liefde stap vir stap verdwyn
En los jou agter met hartseer en pyn


 

Corne Fourie

Liefde is soos seewater,
dit spoel oor my

en ek kan net nie genoeg daarvan kry.

Hoe meer jy drink,
hoe dorser word jy
want, liefde is soos seewater
dit trek jou in,
dit spoel uit,
dit maak jou bly,
dit voel of jy op branders ry.
Liefde is soos seewater,
hoe langer jy daarin bly,
hoe langer vat dit om jou daar uit te kry.

As jy daarin duik,

is daar tog iets moois wat daaruit wyk.
Want, liefde is soos seewater.
Die blou van die branders laat jou onthou,
dis iets wat jy altyd in jou hart sal hou.
Maar, as die branders teen die rotse slaan,
sal ’n mens die liefde ten volle verstaan,
liefde is soos seewater ...

  • 3

Kommentaar

  • Reageer

    Jou e-posadres sal nie gepubliseer word nie. Kommentaar is onderhewig aan moderering.


     

    Top