César Vallejo
15 April 1938
Vir Heleen Louw
hy buk oor jou
die bruidegom in sy kispak op die katel
steek ’n ruiker in jou knoopsgat
in jou neus die spesery
van ’n enkele vars wit angelier
op jou pos
die daaglikse beoefenaar
van ’n verworwe
taai ontoegeeflike geduld
ander noem dit vakmanskap
getrou
onvertaald Spaans
bly jou blik
die noulikse ruising
van die tromrol op sy plat vlak
wanneer die dood
sy skyn
ondersoekend op die houtsneewerk van jou gesig
laat val
Kommentaar
There wont be definite answers for death and immortality. To ensure and contemplate is why we live but to trace and record is what makes a poet. The moment we have a thought on the topic is when we are set free from mundanes.