so slat Mens gade, o G’nade, Self-d’struksie,
Waarheid, Waarheid’s altyd erger’r as fiksie,
Afrikaans, on-Afrikaans, as “Boer s’n” g’roep,
s’t Oupa, Ouma, lankallie meer oppie stoep
hoe’p Aard k’n Mens mede-Mens so d’gradeer,
v’wat wil Mens nie oorlogsugtigheid net afleer,
’t Millennium Drie Homo toet’ntaal g’kap’tuleer,
nu nie meer in staat, einde v’n bestel af t’keer
waarschynlik g’n wonner, Mens Mens Self v’rraai,
struktuurg’weldsindroomuitkomstigheid’s onfraai,
v’n G’wete, net hier-’n-daar, iets argeo-art’fakl’k,
reste, feitl’k onbruikbaar, boodskap eg saakl’k:
vir Afrikanis, vir wie Afrikaans ’n Afrika-taal is,
’n waterpaalfeit – ’r legitimiteit’s steeds v’rmis
Jacobus Faasen